Και τώρα περιμένουμε...
Ελπίζουμε, με το πολιτικό αντίβαρο που δημιουργήθηκε, να δώσει ο Θεός να μην πάθει μεγάλη ζημιά η Ορθοδοξία.
Όμως νομίζω πως είναι προτιμότερος ένας φανερός εχθρός από τον υποκριτή δήθεν "φίλο", που τη νύχτα σχεδιάζει σε Στοές και Λέσχες πώς να σε μαχαιρώσει... Και πιστεύω πως η Εκκλησία θα ωφεληθεί αν εξαναγκαστεί από τις περιστάσεις να παλέψει περισσότερο για πολλά πράγματα. Δες και αυτό, για το παράδειγμα της κομουνιστικής Ρωσίας, που ίσως κάνω λάθος, αλλά το θεωρώ παρόμοιο με την πορεία που προδιαγράφεται για τη χώρα μας.
Όσο για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τα διεθνή τρωκτικά και τη θεραπεία των βαρύτατων πληγών της κοινωνίας, ας δούμε τι θα γίνει. Μακάρι ο Θεός να βοηθήσει να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο. Εννοώ τις οικονομικές και κοινωνικές πληγές, γιατί τις ηθικές και πνευματικές ανάγκες πρέπει ν' ανασκουμπωθεί και να τις καλύψει (εργαζόμενη σοβαρά και μεθοδικά) η Εκκλησία.
Ας μην ξεχνάμε πάντως πως οι λαοί - ιδίως σε δημοκρατικά καθεστώτα - είχαν και έχουν τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν.
Και ένα εύστοχο σκίτσο, από εδώ (& εδώ):
